یکی دیگر از علل درد شدید اطراف مخرج است و به آن دمل مخرج نیز گویند.
آبسه اطراف مخرج عفونت و سپس چرکی شدن غدد مترشحه موکوس (بلغم) در ناحیه کانال مخرج است.
این موکوس جهت لزج شدن مدفوع و راحتر شدن اجابت مزاج ترشح میشوند.
گاهی بعللی یک باکتری از مدفوع از طریقه دریچه غده وارد آن می شود و سبب عفونت آن و سپس چرکی شدن آن می شود.
چرکی شدن غده با تکثیر باکتری های موجود در آن هر لحضه شدید و شدیدتر میشود و با افزایش فشار درون غده ،چرک موجود به نواحی دیگر اطرف مخرج مثل فضای اطراف رکتوم و سپس فضای ایسکیو رکتال نفوذ میکند و سبب تشکیل آبسه های اطراف رکتوم (آبسه پری رکتال و نیز آبسه ایسکیو رکتال) میشود .
یعنی سبب تشکیل آبسه چند حفره‌ای مثل حفره های لانه زنبور میشود و اگر تخلیه نشود گاه به نواحی بالاتر و ناحیه سوپرالواتور وارد میشود.
خلاصه اینکه به هر ناحیه‌ایکه مقاومت نسجی کمتری دارد وارد میشود تا اینکه از نقطه‌ای سراسری باز کند و تخلیه بشود .
با عمل جراحی و تخلیه ابسه در مراحل اولیه نباید گذاشت که فضاهای دیگر اطراف مخرج درگیر عفونت بشوند و ایده‌آل آنست که آبسه را در همان ابتدای تشکیل ان و زمانیکه در غده بلغم محصور است تخلیه نمود خاصه اینکه هر چه زمان بگذرد و چرکی بودن غده طولانی تر بشود شانس عفونت های بعدی و مکرر این غده که آنرا فیستول می‌گوییم بیشتر میشود و بدترین تصمیم آنست که به امید تخلیه خودبخودی آبسه و سر باز کردن آن به کمک پماد سیاه ایکتیول !!!! و یا زالو درمانی !؟ زمان طلایی
درمان را از دست بدهید.
یادتان باشد چون تجمع چرکین، رگ خونی ندارد ،انتی بیوتیک نمی‌تواند وارد آن بشود و لذا درمان با انواع انتی بیوتیک ها حتی با چند نوع انتی بیوتیک بطور همزمان بی‌فایده است و موثر واقع نخواهد شد و بیماری به پیشرفت خود ادامه میدهد تا از نقطه‌ای سرباز کند و البته گرچه نادر است ولی مصیبت واقعی وقتی است که وارد فضای سوپرالواتور که جزو حفره شکمی است بشود.
آبسه قبل از سرباز کردن به یک ناحیه ناخواسته باید توسط جراح از نزدیکترین نقطه به دهانه خروجی مخرج با توجه به چند حفره‌ای بودن احتمالی آبسه در موارد طول کشیده تخلیه شود تا فیستول احتمالی نیز طول کمتری داشته باشد و البته در موارد طول کشیده اگر چرک وارد فضای پری رکتال و یا ایسکیو رکتال و یا سوپرالواتور شده باشد گاه شستشوی حفره آبسه با آب اکسیزنه و بتادین و سرم نمکی و گذاشتن درن هم لازم است.
درد درد درد
آبسه اطراف مخرج سبب درد
فوق العاده شدید و جانکاه و پیشرونده اطراف مخرج و نواحی پایین روده و نشیمن گاه میشود فرق درد آبسه مخرج با درد فیشر ( شقاق ) آن است که درد شقاق اغلب در زمان دفع مدفوع یا بعد از آن تشدید میشود و معمولا مدت طولانی از شروع آن می‌گذرد و دورهای تسکین یافته و سپس تشدید شدن دارد ولی درد آبسه و دمل اطراف مخرج بصورت بسیار حاد و ناگهانی شروع میشود و هر لحضه علیرغم مصرف انتی بیوتیک و مسکن بر شدت درد آن افزوده میشود و اه از نهاد بیمار درمی‌آورد و با پیشرفت بیماری و ورود باکتری به جریان خون در تعداد زیادی از بیماران تب و لرز و خاصه تب ولرز شبانگاهی هم شروع میشود و بعلاوه در اکثر قریب به اتفاق بیماران یک تورم و توده بسیار حساس و دردناک در اطراف مخرج وجود دارد و بیمار هرگز تحمل دست زدن به آنرا ندارد.
هموریید ترمبوزه هم سبب درد ناگهانی و تورم حساس مخرج میشود ولی درد آن پیشرونده نیست بلکه به مرور کمتر میشود و بعلاوه اغلب بر عکس ابسه سبب تب و لرز نمیشود مگر اینکه زخمی بشود و باکتری وارد آن بشود.
آبسه اطراف مخرج (آبسه پری انال)
باید بلادرنگ و بدون هیچ تاخیری توسط جراح تخلیه بشود
انتی بیوتیک و پماد سیاه ایکتیول و زالو درمانی هیچ کمکی به درمان آبسه پری انال نمی‌کنند و صبر و تامل تا زمان رسیدن آبسه و مواج شدن آن غیر ضروری و کم تجربگی است.
تاخیر در تخلیه آبسه به امید واهی تاثیر انتی بیوتیک و پماد اکتیول و یا مواج شدن آبسه و گاه زالو درمانی توسط افراد غیر پزشک و فرصت طلب فقط زمان طلایی تخلیه ابسه را تلف میکند چون هر چه زمان بین تشکیل آبسه پری انال و تخلیه آن بیشتر باشد شانس عفونت های بعدی غده فوق الذکر و ایجاد فیستول و گاه فیستول های پیچیده و طویل بیشتر میشود. بهمین دلیل:
تخلیه آبسه پری انال را به هیچ دلیل به تاخیر نیندازید:
به انتی بیوتیک
و پماد اکتیول
و زالو امید نبندید
و مواج شدن چرک ضرورت ندارد
این کارها فقط درد و رنج و هزینه بیمورد دارند و شانس بیماری فیستول را زیاد میکنند
اصولا درمان هر نوع آبسه در هر نقطه از بدن تخلیه آن است چون آبسه، رگ ندارد و انتی بیوتیک نمی‌تواند وارد حفره آن بشود.
با این وجود ادامه درمان با انتی بیوتیک ها بعد از تخلیه ابسه ، خاصه در موارد طول کشیده و در کسانیکه اختلال ایمنی مثل دیابت دارند و یا کورتن مصرف میکنند و یا در افراد خیلی مسن ضروری است.
و گاه در صورت درگیری سایر فضاهای اطراف مخرج مثل فضای پری رکتال و ایسکیو رکتال و یا سوپرالواتور شستشوی این فضا ها با سرم و بتادین و اب اکسیژنه و گذاشتن درن( لاستیک زه کشی ) برای ادامه یافتن خروج ترشحات چرکی نفوذ کرده در نسوج لازم است.
و نهایتا اینکه تخلیه آبسه های فوق الذکر در اکثر موارد توسط اینجانب بدون بیهوشی عمومی و با بی‌حسی موضعی و بصورت سرپایی و تسکین فوری و بلادرنگ بیماری و بازگشت فوری و بلادرنگ بیمار به فعالیت عادی روزانه انجام میشود .
جهت اطمینان از این موارد به اظهارات بیماران در صفحه اینستاگرام ما مراجعه بفرمایید.
https://www.instagram.com/dr.davarnia_mahmood
