بزرگ کردن پستان‌ها
اگر بطور مادرزادی یا بطور اکتسابی (مثلا متعاقب جراحی برای درمان بیماری )اندازه پستان‌ها کوچک باشد میتوان با پروتز نسبت به افزایش حجم پستان‌ها اقدام کرد.
برای اینکار با توجه داشت که گذاشتن پروتز نباید سبب اختلال در عملکرد پستان‌ها بشود یعنی نیاید مانع در اختلال شیردهی در اینده بشود و نیز برش عمل باید طوری باشد که کمتر در معرض دید باشد و جلب توجه نکند
دیگر اینکه انتخاب سایز پروتز بر اساس میل و خواسته بیمار نیست
_ عرض پروتز تابع عرض پستان فعلی بیمار است زیرا پروتز باید توسط پستان فعلی پوشش داد بشود و از داخل و خارج از آن فراتر نرود .مثلا برای اینکه ارتفاع میزی را بیشتر بکنید، شرط مهم برای زیبا باقی ماندن میز آنست که وسیله مورد استفاده توسط پایه میز پوشش داده بشود و از آن خارج نشود و در معرض دید قرار نگیرد
_ارتفاع پروتز تابع مقدار فضایی است که با کشش پوست پستان بیمار ایجاد میشود . مثلا اگر پوست بیمار ۳ الی ۴ سانتیمتر قابلیت کشش دارد ،ارتفاع پروتز حداکثر ۳ الی ۴ سانتی متر میتواند باشد و اگر پروتز با ارتفاع بیشتری گذاشته بشود این پروتز بر نسج پستان فعلی فشار وارد میاورد و آنرا اترفی میکند( اب میکند) و یا عوارض دیگری ایجاد میکند .
البته ارتفاع پستان فعلی که مثلا ۳ الی ۴ سانتی متر است به ارتفاع پروتز اضافه میشود و ارتفاع نهایی ۶ الی ۸ سانتی متر سانتیمتر میشود که بسیار مناسب است و بیشتر از این بد شکل است و عارضه دارد.
البته فاکتور های دیگری هم تعیین سایز پروتز موثر هستند و ارائه مطلب در حدی است که بدانید انتخاب سایز پروتز نه در اختیار بیمار است و نه جراح .
همچنانکه انتخاب سایز کفش و لباس هم نه تابع میل خیاط است و تابع میل شما.
شرط اصلی ماندگاری پروتز رعایت اصول انتخاب سایز پروتز است و اگر پروتز را بدون در نظر گرفتن اصول آن در بدن قرار بدهیم عارضه دار شده و نیاز به تعویض خواهد داشت ولی اگر انتخاب پروتز بطور اصولی و صحیح صورت گرفته
باشد ،نیازی به تعویق آن نخواهد بود مگر اینکه صدمه دیده باشد.
پروتز با یک برش کوتاه از محلی که کمتر در معرض دید باشد ، مثلا با برش در چین زیر پستان اغلب در روی دنده ها بدون تماس بانسج پستان ، در زیر عضله پستانی (عضله پکتورالیس) قرار می‌دهیم که در اینصورت ،عضله بیمار به نگهداری پروتز در محل فوق کمک میکند و نیز در صورت ضرورت عمل جراحی پستان در اینده ،پروتز در معرض تهدید نخواهد بود و نیز پروتز در این محل در انجام ماموگرافی های اینده ایجاد مشکل نخواهند کرد و نیز این پروتز در مقابل صدمات احتمالی
مصون تر است چون در نواحی عمقی تری است .
البته در ورزشکاران،عضله سینه‌ای (پکتورالیس )ضخیم تر و قوی تر است و با فشار بر پروتز سبب جابجایی آن به نواحی بالاتر میشود که زشت و بدنما خواهد بود و لذا در ورزشکاران پروتز را در روی عضله فوق قرار می‌دهیم تا از فشار بیش از حد عضله ضخیم شده ،مصون باشد.
در کسانیکه افتادگی پستان دارند نیز پروتز را در روی عضله قرار می‌دهیم تا به لیفت پستان کمک کند.
ولی چون گذاشتن پروتز در زیر عضله نیاز به تجربه بیشتر دارد و زمان بر است ممکن است اینکار انجام نشود.
بهتر انست که از جراح خود در اینمورد سئوال بفرمایید و اگر با اصول فوق هماهنگ نبود ،علت آنرا جویا بشوید.
بعلاوه اگر جراحی در انتخاب سایز پروتز،مطلقا متکی بر نظر شما شد ،او کم تجربه است و احتمالا با انتخاب سایز غیر اصولی در اینده با مشکل مواجه خواهید شد.
پروتز انواع متفاوت از نظر فورم و شکل و نیز جنس و متریال دارد:
پروتز راند یا گرد بر قطره اشکی ارجح است زیرا پروتز قطره اشکی شانس بالایی برای غیر قرینه شدن در صورت کوچکترین جابجایی و چرخش دارد در حالی که پروتز راند این ریسک را ندارد.
پروتز سیلیکونی جامد بهترین نوع پروتز از نظر متریال است زیرا حتی در صورت پارگی ناشی از ضربه ،فورم نهایی خود را حفظ میکند و اگر پارگی داخل کپسولی باشد و سبب دفورمیتی و درد و ناراحتی نشده باشد ،نیاز به تعویض نخواهد داشت .
پروتز با سیلیکون مایع منسوخ شده است و بعید است پیشنهاد بشود .پروتز سالین نمکی قابلیت اینرا دارد که بعد از جاگذاری با تزریق سالین آنرا بزرگتر کنیم و یا در صورت لزوم از حجم آن کم کنیم و در کسانیکه پستان‌ها با سایز نامتقارن هستند و یا در کسانیکه یک پستان آنها در ضمن عمل جراحی برداشته شده است گاهی استفاده می‌شوند ولی حتی در این عده نیز در صورتی که جراح با تجربه باشد انتخاب بهتر ، پروتز سیلیکونی جامد است.
پوسته پروتز میتواند صاف یا زبر و مضرس باشد :
اگر ضمن بزرگ کردن پستان ،لیفت هم لازم باشد از پروتز با پوسته صاف استفاده
میکنیم ولی اگر افتادگی پستان وجود نداشته باشد و نیازی به لیفت نباشد از پروتز مضرس و نا صاف استفاده میکنیم.
درد های بعد از عمل پروتز زیاد است و حدود ۲ هفته باید مسکن استفاده کنید ولی نیاز به
بستری شدن و نگهداری ندارید و می‌توانید کارهای روزمره را با مصرف مسکن انجام بدهید.
برای جلوگیری از عفونت پروتز علاوه بر احتیاط های متعدد ضمن عمل مثل شستشوی حفره و پاکت پروتز و نیز شستشوی پروتز با دو نوع انتی بیوتیک توسط جراح و نیز....
لازم است بیمار حداقل یک هفته آنتی بیوتیک بخورد.
برای کمک به فیکس شدن پروتز در محل جاگذاری شده و عدم حرکت آن به سمت بالا ،لازم است که یک باند کشی مخصوص که همراه پروتز به شما تحویل میشود ،به مدت یکماه در بالای پروتز بسته شود.
شرکت های سازنده پروتز ،متعدد هستند و معروفترین آنها که کیفیت بهتری دارد شرکت منتور است ولی در هر حال نتیجه نهایی را جراح و تجربه او مشخص میکند و نهایتا اینکه با انتخاب سایز مناسب و دقیق و اصولی پروتز طول عمر دائمی و همیشگی دارد و نیاز به تعویض نخواهد داشت مگر اینکه صدمه ببیند.
پروتز در اکثر موارد با یک برش کوچک در چین زیر پستان در زیر عضله پکتورالیس(عضله سینه ای) و روی دنده ها قرار داده می شود تا توسط عضله در محل فیکس شود.
ولی گاهی اگر به لیف همزمان نیاز باشد، و یا در ورزش کاران که عضله پکتورالیس خیلی ضخیم و قوی است و ممکن است با فشار روی پروتز سبب جا به جایی آن شود، پروتز را روی عضله پکتورالیس (سینه ای) قرار می دهیم. ولی در اینصورت چون پروتز سطخی تر است در معرض صدمه بیشتری قرار دارد و ممکن است در ضمن جراحی های بعدی پستان صدمه ببیند و نیز چون توسط عضله فیکس نمی شود امکان جا یه جایی آن بیشتر است. و نیر چون در تماس با نسج پستان است سبب اختلال در انجام ماموگرافی های دوره ای بعدی می شود و بیمار مجبور است بجای ماموگرافی که راحت تر و ارزان تر و در دسترس تر است از ام ار ای استفاده کند.
در مواردی که پروتز زیر عضله پکتورالیس است،لازم است برای جلوگیری از جا به جایی پروتز و کمک به فیکس شدن آن، به مدت یک ماه از یک باند کشی مطابق تصویر فوق در بالای پروتز استفاده کرد.
به چند تصویر از بیماران دکتر محمود داورنیا توجه بفرمایید:
گذاشتن پروتز با برش در چین زیر پستان و در زیر عضله پکتورالیس.
توجه بفرمایید که پروتز کاملا توسط نسج پستان پوشانده شده است.
گذاشتن پروتز با برش در چین زیر پستان و در زیر عضله پکتورالیس.
توجه بفرمایید که برش تقریبا دیده نمی شود.
با پروتز در زیر عضله اندکی افتادگی رفع شده است ولی اگر افتادگی بیشتر باشد برای لیفت بهتر مثل شکل زیر پروتز را روی روی عضله قرار می دهیم.
غیر قرینگی های دیگری هم در تصویر دیده می شود که در ضمن گذاشتن پروتز اصلا ح شده اند.
جهت اصلاح کامل پتوز و افتادگی و یا در ورزش کاران که عضله پکتورالیس قوی است و ممکن است سبب جا به جایی پروتز شود، لازم است پروتز روی عضله پکتورالیس قرار داده شود.
غیر قرینگی های دیگری هم قبل از عمل وجود داشت و ضمن عمل، اصلاح شده اند.
پنج سال بعد از ماستکتومی برای کانسر پستان راست و بعد از رادیوتراپی و کموتراپی و اطمینان از عدم عود بیماری، ابتدا در محل ماستکتومی Tissue Expander گذاشته شد تا پوست کافی تامین شود و در مرحله بعدی پروتز پستان راست در زیر عضله پکتورالیس گذاشته شد و پستان چپ با ماموپلاستی، لیفت و کوچک شد تا مشابه و قرینه پروتز شود.
بیمار سپس جهت انجام تتو (tattoo) و ایجاد هاله و نوک پستان (با تزریق ژل )به متخصص پوست معرفی شد.
